Błogosławiona Salomea

plac Wszystkich Świętych 5, Kościół oo. Franciszkanów

Księżniczka z dynastii Piastów, księżna Halicka. Urodziła się ok. 1211 r. w Krakowie, córka Leszka Białego i Grzymisławy. Dzięki matce już w dzieciństwie słynęła z pobożności, a jako 12-latka złożyła ślub czystości. Zgodnie z wolą ojca poślubiła księcia węgierskiego Kolomana, władcę Halicza. Razem z małżonkiem fundowała nowe klasztory i uposażała już istniejące. W trakcie walk o panowanie na Rusi Halickiej musiała uciekać przed najazdem księcia Mścisława i w 1219 r. trafiła wraz z mężem do niewoli ruskiej. Jednak już od 1226 r. małżonkowie wspólnie zarządzali Dalmacją, Kroacją, Slawonią. Księżna była uwielbiana przez lud. Koloman zginął w 1241 r. podczas najazdu Tatarów. Wdowa powróciła do Polski i w 1245 r. założyła habit klaryski. Sprowadziła zakonnice do Doliny Prądnika i ufundowała im klasztor, w którym działają po dzień dzisiejszy. Rozwijając gospodarczo majątki klasztorne, doprowadziła do lokacji miasta Skała na prawie niemieckim. Zmarła w 1269 r. w Skale. Beatyfikowana w 1673 r. Jej relikwie spoczywają w kościele franciszkanów.

Inne miejsca: Klasztor sióstr klarysek (ul. Grodzka 54).