Kościół św. Bernarda ze Sienny

Położony przy ul. Bernardyńskiej. Pierwotny kościół był drewnianą budowlą wzniesioną w 1453 r. z fundacji kardynała Zbigniewa Oleśnickiego dla konwentu zreformowanej gałęzi franciszkanów, zwanej bernardynami. W 2 połowie XV w. powstał murowany obiekt, zniszczony przez najazd szwedzki w 1655 r. Obecny barokowy kościół pochodzi z lat 1659-76; zbudowany według projektu architekta Krzysztofa Mieroszewskiego. Jest to bazylika trójnawowa z transeptem i kopułą, z dwuwieżową fasadą. Wnętrze pokrywa interesująca stiukowa dekoracja geometryczna (1659-80). Ołtarz główny i cztery ołtarze boczne przy filarach są znakomitym przykładem późnobarokowej snycerki (1758-66). W kościele znajdują się obrazy Franciszka Lekszyckiego, zakonnika bernardyna, który przyswoił polskiej sztuce kompozycje Rubensa oraz van Dycka. Są to obrazy ołtarzowe powstałe w latach 1659-64: Ostatnia wieczerza i Matka Boża Śnieżna (w prezbiterium), monumentalne Ukrzyżowanie i Upadek pod krzyżem (w transepcie), Św. Antoni Padewski (w nawie północnej). W kaplicy św. Anny zwraca uwagę rzeźba Św. Anna Samotrzeć z warsztatu Wita Stwosza, a obok obraz Taniec śmierci (3 ćwierć XVII w.). Po północnej stronie prezbiterium znajduje się kaplica Bł. Szymona z Lipnicy z marmurowym ołtarzem-mauzoleum (1662). Przechowuje się tutaj relikwie błogosławionego. Obrazy (XVII w.) w kaplicy i witraż Józefa Mehoffera (1946) przedstawiają sceny z jego życia.