Marcin Turecki - Tekstura

10 września – 8 października 2010

Praca nad specyficznym „materiałem”, jakim jest tekst, to jedno z głównych zainteresowań Marcina Tureckiego. Pomysłowo udaje się mu przekraczać kolejne granice skrupulatnie badając drzemiący w znaku graficznym – literze potencjał.


Prace Marcina Tureckiego łączą w sobie zarówno elementy graficzne, przynależące do rysunku, jak i poprzez specyficzne wykorzystanie tekstu, związane są z typografią książkową. Są to także kreacje, w których przenikają się granice rysunku, sztuki książki i instalacji. Formy, ułożone z tafli transparentnego tworzywa pokrytych labiryntem drobnych znaków, „zawieszone” są między płaskością rysunku, a przestrzenią wykreowaną w sposób rzeźbiarski. Tak budowane obiekty są atrakcyjnym spojrzeniem na kwestię znaku. Sekwencja znaków, kod układający się w zrozumiały dla nas tekst, staje się tu polem do eksperymentu. Obiekty, choć odwołują się do tradycyjnego sposobu rozłożenia druku na płaszczyźnie papieru, przypominając wyrwane z książek strony, poprzez użytą metodę – zapełnianie płaszczyzn odpowiednim układem znaków, dają bogate efekty „życia” tekstu, jego nieustannego „ożywiania” w trakcie lektury.

W pracach artysty, elementy graficzne nie są ograniczone do konstruowania tekstu. Stają się cząstkami budującymi przestrzeń dzieła. Znaki budujące słowa, czytane przez widza tworzą obraz w jego umyśle. Marcin Turecki, poprzez pracę nad graficznym układem czcionki, posuwa się o krok dalej. Układy znaków nie tylko kreują myśl o przedmiocie, tworząc jego wizualizację w wyobraźni. Znaki konstruują obraz widoczny; obraz dodatkowo ulegający zmianom. Doskonałym przykładem jest twarz (autoportret artysty) wyłaniająca się stopniowo z gęstwiny znaków, tworząc obiekt pt. „622 upadki Bunga”. Obiekt ten staje się kreacją postaci ze swoistego kodu. Ów kod, liternicze DNA, buduje przedmiot i postać w dwojaki sposób. Oblicze realnie ukazuje się widzowi, a zarazem tekst ożywia podobiznę w umyśle.

Litera i jej wartość informacyjna uległy twórczemu przetworzeniu. Typografia, organizująca wizualne oddziaływanie czcionki, została poszerzona. Wizerunek i tekst wzajemnie się uzupełniły. Stały się pewną całością. Naruszenie owej integralności zakłóciłoby zupełnie harmonię i oddziaływanie obiektów tworzonych przez artystę. Swoista symbioza tych elementów wskazuje na więzi, jakie integrują wytworzony w wyobraźni obraz oraz pobudzające umysł słowo pisane. Zapisem owego procesu, twórczą jego interpretacją, jest starannie ułożona konstrukcja z wysublimowanej materii, utrwalona na materiale dającym odczucie „nieobecności”.

Projekt "Tekstura" prezentowany w Otwartej Pracowni jest połączeniem liternictwa, typografii i rysunku. Wchodzące w jego skład prace - obiekty, wykonane przez artystę na taflach przeźroczystej plexi, zostały ułożone w przestrzeni galerii i wydobyte dodatkowym oświetleniem. Na użytek wystawy został zaprojektowany nowy obiekt pt. "Księga". Obok niego pokazany jest m. in. cykl prac "Sytuacje" inspirowanych powieścią Witkacego "622 upadki Bunga". Cykl ten powstał jako część dyplomu na ASP, wykonanego pod kierunkiem prof. Andrzeja Bednarczyka, obronionego z wyróżnieniem we wrześniu 2009 r. Był pokazywany m. in. na wystawie "306" w galerii przy ulicy Floriańskiej 22 - Kraków, czerwiec 2009 r., oraz na wystawie na "Krajowej Konferencji Rysunku Uczelni i Instytutów Artystycznych" - ASP Wrocław, listopad 2009 r. Cykl ten został także przedstawiony na łamach Gazety Antykwarycznej "Sztuka.pl".

Marcin Turecki (urodzony w 1983 roku) ukończył studia na Wydziale Historycznym UJ - historia sztuki oraz na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie - dyplom z wyróżnieniem w pracowni Prof. Andrzeja Bednarczyka.
Uprawia rysunek, malarstwo i fotografię, tworzy obiekty, filmy oraz instalacje, projektuje grafikę. Zajmuje się pracą badawczą z zakresu historii sztuki współczesnej. Opublikował pracę magisterską poświęconą twórczości Prof. Zbigniewa Bajki.
Jest inicjatorem i uczestnikiem różnego rodzaju wydarzeń kulturowych i akcji artystycznych, twórcą filmów i animacji, laureatem wielu konkursów i uczestnikiem wystaw. Zrealizował film pt. "Próba wizualizacji dźwięku" wyemitowany w TVP Kultura. Brał udział w akcji parateatralnej "Filoktet" w ramach "Krakowskich Reminiscencji Teatralnych".
Korzysta z różnych mediów oraz niekonwencjonalnych technik malarskich i graficznych. Inspiruje się muzyką, dźwiękiem, prozą i estetyką druku. Prace przyjmują charakter konceptualny i układane są w cykle.

Załączniki: Plakat