Standardy infrastruktury pieszej opracowane

Celem powstania „Standardów infrastruktury pieszej miasta Krakowa” jest określenie ram technicznych, funkcjonalnych i organizacyjnych, które posłużą do tworzenia wysokiej jakości przestrzeni publicznej, opartej o ideę projektowania uniwersalnego.

Oznacza to, że infrastruktura piesza tworzona zgodnie z niniejszym dokumentem powinna być komfortowa, zrozumiała i dostępna dla wszystkich użytkowników – mieszkańców i przyjezdnych – niezależnie od stopnia ich mobilności.

Szczegółowe zasady projektowania uniwersalnego, którymi powinni się kierować projektanci i wykonawcy infrastruktury pieszej, to:

• identyczne zastosowanie – projekt zapewnia równy dostęp dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich możliwości (w tym brak segregacji użytkowników, projektowanie w taki sposób, żeby parametry projektowanej infrastruktury miały największy wspólny mianownik dla grup z różnymi ograniczeniami)
• elastyczność użycia – projekt uwzględnia łatwość korzystania użytkowników o różnych celach i przyzwyczajeniach
• prosta i intuicyjna obsługa – zaprojektowane rozwiązania są czytelne i domyślne dla wszystkich użytkowników. Prostota projektowanych rozwiązań stanowi podstawę rozumienia przestrzeni dla osób o różnym stopniu kompetencji komunikacyjnych (np. dzieci, osób o ograniczonej mobilności itp.)
• czytelność rozwiązań – zaprojektowana infrastruktura jest dostępna dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ograniczeń ich zmysłów. Należy dążyć do maksymalizacji liczby sposobów, za pomocą których będą przekazywane informacje (np. kontrastem i fakturą)
• tolerancja dla błędów – projektowana infrastruktura pozostawia miejsce na błędy i nieuwagę użytkowników. W jednoznaczny sposób powinna informować o zagrożeniach i utrudnieniach
• niski poziom wysiłku fizycznego – infrastruktura projektowana jest w sposób, który wymaga minimalnego wysiłku fizycznego użytkowników. Tam, gdzie jest to możliwe, minimalizowane są parametry pochyleń, projektuje się w linii prostej itp.
• rozmiar i przestrzeń zaprojektowana dla osób o różnym wzroście, zasięgu dłoni, mobilności (np. osoby na wózkach) – projektowane rozwiązania są dostępne dla osób o różnym zasięgu i mobilności, tj. należy projektować przyciski w windach, poręcze itp. na wysokości dostępnej dla wszystkich użytkowników, jak również szerokość ciągów lub dojść do różnych elementów pasa drogowego projektować w sposób uwzględniający różne stopnie mobilności
• percepcja równości – infrastruktura projektowana jest w sposób ograniczający do minimum sytuację, w której jakakolwiek osoba poczułaby się traktowana w nierówny sposób. Ze względu na istotną wartość historyczną części obszarów Krakowa, szczególny nacisk został położony na kontekst historyczny, w tym opiekę konserwatora zabytków nad poszczególnymi obszarami miasta.

Standardy zostały podzielone na trzy główne części:

• funkcjonalną, w której określone zostały zasady projektowania i zarządzania infrastrukturą pieszą, w tym w szczególności podział chodnika na strefy funkcjonalne, sposób projektowania infrastruktury pieszej w zależności od natężenia ruchu pieszego, funkcji danego ciągu, ze szczególnym naciskiem na bezpieczeństwo ruchu
• techniczną, w której określone zostały szczegółowe rozwiązania dotyczące projektowania infrastruktury
• organizacyjną, w której określone zostały procedury i działania, związane z wdrażaniem organizacji ruchu, utrzymaniem i procesami decyzyjnymi.

Z dokumentem można zapoznać się na stronach internetowych bip.krakow.pl.