Muzeum Historyczne Miasta Krakowa - Mury Obronne (ul. Pijarska)
Spośród niegdyś istniejących potężnych średniowiecznych fortyfi-
kacji Krakowa w pełni zachował się jedynie fragment obwarowań liczący ok. 200 m długości z Bramą Floriańską i trzema przylegającymi do niej basztami.
Brama Floriańska to główna brama miejska, wzmiankowana w źródłach historycznych z 1307 r. Jej nazwa pochodzi od położonego w pobliżu kościoła św. Floriana na Kleparzu. Broniła ona wjazdu do Krakowa od strony północnej, najbardziej zagrożonej w przypadku najazdu nieprzyjaciela. W XIV w. uzyskała formę wysokiej wieży kamiennej z prostym czworobocznym przedbramiem. Przez wieki Brama Floriańska i Barbakan były połączone tzw. szyją. W czasach nowożytnych brama nabrała symbolicznego znaczenia reprezentacyjnej bramy wjazdowej do miasta na słynnej Drodze Królewskiej (Via Regia). Od strony zewnętrznej znajduje się na niej płaskorzeźba orła piastowskiego, wykonana w 1882 r. według projektu Jana Matejki, zaś od przeciwnej – barokowa płaskorzeźba przedstawiająca św. Floriana. Na piętrze bramy znajduje się kaplica fundacji książąt Czartoryskich z neogotyckim balkonikiem zaprojektowanym w 1840 r. przez Karola Kremera. Do dzisiaj przy Bramie Floriańskiej zachowały się jedynie 3 baszty, połączone kamiennym murem obronnym: od strony ulicy Szpitalnej Baszta Pasamoników, dalej Stolarska i tuż przy ulicy Sławkowskiej – Ciesielska. Wszystkie osadzone zostały na kamiennym wykuszu i nadbudowane przy użyciu cegły w XV w.