Kamienica u zbiegu ulic Studenckiej 8 i Loretańskiej 10

Studencka, Pierackiego, Dietmargasse, znów Pierackiego i znów Studencka – w ciągu lat zmieniała się nazwa krakowskiej ulicy, której powstanie określa się na czasy średniowiecza. Dziś u zbiegu ulic Studenckiej 8 i Loretańskiej 10 znajduje się kamienica, którą przybliżamy w najnowszym odcinku cyklu #krakowheritage.

Ulica, której początki historycy określają na czasy średniowiecza, prowadziła przez ogrody rozciągające się od murów miejskich do istniejącego wówczas cmentarza żydowskiego. Obecny bieg ulicy wytyczono w 1893 roku, a nazwa „Studencka” obowiązywała do 1934 roku. Później zmieniono ją na Bronisława Pierackiego (1934–1939), Dietmargasse (1939–1945), znów Pierackiego (1945–1951), by w 1960 roku powrócić do pierwotnej nazwy.

U zbiegu ulic Studenckiej 8 i Loretańskiej 10 znajduje się kamienica wpisana do rejestru zabytków pod nr A- 1491/M decyzją z 20 listopada 2017 r. Właścicielem obiektu jest wspólnota mieszkaniowa. Kamienica została wzniesiona w latach 1894-1895 według projektu Leopolda Tlahny jako dwupiętrowy budynek mieszkalny dla Szymona Trzepy. W 1938 roku nadbudowano trzecie piętro − według projektu Stefana Żeleńskiego.

Budynek wzniesiony na rzucie litery „L” jest usytuowany w zwartej zabudowie bloku staromiejskiego Krakowa (dawna dzielnica Piasek). Został wykonany z cegły i otynkowany. Wieloosiowa elewacja kamienicy ma bardzo bogaty wystrój architektoniczno-sztukatorski. Wysoki parter został wyodrębniony profilowanym gzymsem. W zwieńczeniu znajduje się pas z oknami strychowymi, a nad nimi gzyms koronujący.

Elewacja kamienicy od wielu lat była w bardzo złym stanie technicznym i estetycznym. Warstwa malarska wraz z dekoracją sztukatorską uległa degradacji w ponad 50 proc., a rozległe ubytki tynku odsłaniały wątek ceglany. Pozostałe resztki tynku pokryte były fałszywą patyną, a w wielu miejscach odspojone. Elementy kamienne balkonów wykonane z piaskowca były bardzo osłabione poprzez tzw. łuszczenie i pudrowanie, a metalowe elementy balustrad były odkształcone i skorodowane.

Dzięki pieczołowicie przeprowadzonym pracom budowlanym i konserwatorskim przywrócono obiektowi właściwe walory, uzyskując bardzo dobry efekt estetyczny. Z uwagi na rozległy zakres prac remont konserwatorski elewacji został przeprowadzony w  dwóch etapach: w 2019 roku od ul. Studenckiej, a w roku 2020 od ulicy Loretańskiej. Dofinansowanie remontu z budżetu Miasta Krakowa wyniosło łącznie 280 tys. zł i stanowiło blisko 45 proc. kosztów poniesionych na ten zakres prac. Ponadto prace współfinansowane były ze środków Narodowego Funduszu Rewaloryzacji Zabytków Krakowa oraz funduszu remontowego Wspólnoty Mieszkaniowej

Opis przygotowano w oparciu o dostępne źródła historyczne i parafialne oraz rys historyczny zawarty w programach prac konserwatorskich.

W cyklu #krakowheritage prezentujemy krakowskie zabytki odnowione przy wsparciu miasta. Zachęcamy do spacerów szlakiem krakowskich renowacji i poznawania lub okrywania na nowo najpiękniejszych obiektów, a także oznaczania ich hasztagiem #krakowheritage – wspólnie pokażmy, że jesteśmy dumni z efektów opieki nad zabytkami naszego miasta.

Chcesz poznać więcej odnowionych zabytków? – pozostałe odcinki cyklu #krakowheritage możesz znaleźć tutaj.