górne tło

Zmniejszanie się ilości ptaków sygnalizuje niepokojące zmiany na naszej planecie

Prowadzone systematycznie badania pokazują, że z powodu działalności człowieka miliardy ptaków znikają z naszego ekosystemu. To właśnie one są dotknięte wszystkimi negatywnymi skutkami postępujących obecnie zmian – od niszczenia dzikich siedlisk, kryzysu klimatycznego, nadmiernego zużycia pestycydów, zanieczyszczeń, trzebienia zwierzyny w trakcie polowań czy wreszcie gnębiących ptaki chorób. Są one najlepszymi żywymi wskaźnikami globalnych zmian.

W ostatnich dziesięcioleciach w samej Ameryce Północnej i Europie wyginęły miliardy ptaków i chociaż w tropikach jest więcej żyjących gatunków, wyższy odsetek jest zagrożony wyginięciem w krajach o umiarkowanym klimacie. Naukowcy stwierdzili, że wysiłki na rzecz ich ochrony mogą zakończyć się sukcesem, ale potrzebna jest wola polityczna i fundusze, aby odwrócić globalny trend.

Raport opublikowany w czasopiśmie Annual Review of Environment and Resources wykazał, że 48% gatunków ptaków zanotowało spadek populacji, w 39% nie zaobserwowano zmian, 6% zanotowało wzrost, a w przypadku 7% naukowcy nie ustalili trendu. Większość danych długoterminowych pochodzi z Europy, Ameryki Północnej, Indii i niektórych miejsc w Afryce, ale nowsze wyniki monitoringu w Ameryce Łacińskiej i Azji pokazują podobne wyniki. Populacja ptaków w USA i Kanadzie spadła o 3 miliardy od 1970 roku, z Europy od 1980 roku zniknęło ich 600 milionów.

Na ptaki mają wpływ wszystkie skutki działalności człowieka. Szacuje się, że tylko w Kanadzie co roku umiera ich 2,7 miliona z powodu używania na dużą skalę pestycydów. Najbardziej zagrożone rodziny ptaków to te, które są większe i rozmnażają się dłużej, w tym: papugi, albatrosy, żurawie czy australijskie indyki zaroślowe. W każdym kraju na świecie jest co najmniej jeden zagrożony gatunek ptaków, a w 10 krajach jest ich ponad 70. Od roku 1980 w Europie bardzo intensywnie zmniejszają się ilości ptaków na terenach rolniczych. Działalność człowieka jest główną siłą napędową większości zagrożeń dla bioróżnorodności ptaków. Brak postępów w ochronie ptaków zwykle odzwierciedla brak zasobów lub woli politycznej, a nie brak wiedzy o tym, co należy zrobić.

Więcej na ten temat dostępne jest tutaj

Kitta czerwonodzioba