Teatr w Nowej Hucie

Jedna wystawa – dwa oddziały. Muzeum Historyczne Miasta Krakowa zaprasza na wystawę poświęconą Teatrowi Ludowemu. Ekspozycja ma na celu przedstawienie  innego oblicza Nowej Huty – poprzez wyjście poza perspektywę Kombinatu i socrealizmu. To kontynuacja cyklu wystaw poświęconych nowohuckiej kulturze.

Ważnym celem wystawy jest przypomnienie dorobku nowohuckiego środowiska teatralnego. Jest to wątek w historii krakowskiego teatru wciąż mało obecny w dyskursie, mimo że pamiętany.

Wystawa pokaże rozwój Teatru Ludowego w aspekcie nowatorskiej drogi teatralnej jaką wskazała Krystyna Skuszanka z zespołem w latach 1955-1963, a następnie kontynuował Józef Szajna w latach 1963-1966, rozszerzając scenograficzne koncepcje realizowanych inscenizacji.

Odsłoni także zapomniane dziś korzenie teatru w Nowej Hucie, realizowanego przez robotników-amatorów, prezentując początki  teatralnego życia dzielnicy, poza Teatrem Ludowym. Swoistą puentę stanowić będzie fenomen, któremu na imię Łaźnia Nowa. Historia jego rozwoju stanie się zaproszeniem do debaty nie tylko o przeszłości, ale o teraźniejszości Nowej Huty w kontekście teatru i jego misji.

W oddziale "Dzieje Nowej Huty" (os. Słoneczne 16) zaprezentowane zostaną takie zjawiska, jak fenomen teatru robotniczego w socjalistycznym mieście  (teatr amatorski„Nurt"  - S. Kurczaba, prowokacja A. Ważyka), początki Teatru Ludowego (krótko) z  nastawieniem na jego dorobek w latach 1966-2009 ( m.in. czasy dyrektora Jerzego Federowicza w Ludowym i słynne przedstawienie „Romeo i Julia" – początek terapii społecznej przez sztukę w Nowej Hucie – działalność Inki Dowlasz, wybitni aktorzy, reżyserzy i scenografowie Teatru Ludowego  wywiady filmowe), teatry amatorskie i półamatorskie, w tym teatr „Widzimisie" działające przy ośrodkach kultury (Zakładowy Dom Kultury Huty im. Lenina), teatr opozycyjny przy kościele św. M.M. Kolbego w Mistrzejowicach i MB Królowej Polski w Bieńczyca, lata 90 – trudna transformacja oraz teatr współczesny, rola teatru w nowohuckim społeczeństwie – aktywizacja: Fundacja Teatru Ludowego i aktorzy-amatorzy z NH w Łaźni Nowej itd. Postać i działalność Inki Dowlasz (od 1998) o charakterze edukacyjno-rozwojowym,osadzona w psychologii i antropologii wywiezionej w dużej mierze od Jerzego Grotowskiego)

Natomiast w Kamienicy Hipolitów (pl. Mariacki 3) będziemy mieli do czynienia z przedstawieniem najcenniejszej działalności awangardy lat 50. i początku lat 60, gdy dyrektorem była Krystyna Skuszanka wraz z mężem Jerzym Krasowskim, a scenografem Józef Szajna. Za pomocą wystawy zostanie uwypuklone nowatorstwo rozwiązań scenicznych, ich przełomowe znaczenie dla rozwoju teatru.

Ten wstępny wybór, uzupełniony zachowanymi fotografiami scenicznymi, przedstawi wstępny obraz domagającej się zebrania i upublicznienia sztuki awangardy teatru prowadzonego przez Skuszankę, Kasowskiego i Szajnę w fabrycznej przestrzeni nowohuckiej.

Wenisaż wystawy odbędzie się dziś (22 października), godz. 17, w Kamienicy Hipolitów oraz 24.10, godz. 14, w Dziejach Nowej Huty. Obie ekspozycje będzie można zobaczyć aż do 5 stycznia 2014 r.