Muzeum Historyczne Miasta Krakowa - Stara Synagoga (ul. Szeroka 24)
Stara Synagoga jest najstarszym zachowanym zabytkiem żydowskiej architektury sakralnej w Polsce.
Została zbudowana w XV w. jako dwunawowa hala z krzyżowo-żebrowym sklepieniem wspartym na dwóch filarach, nakryta dwuspadowym dachem, nawiązuje pod względem typu architektonicznego do gotyckich synagog w Wormacji, Regensburgu i Pradze. W 1570 r. została przebudowana przez architekta z Florencji, Mateusza Gucciego. Jej mury zwieńczyła attyka zastosowana tu po raz pierwszy w architekturze synagog w Polsce. W drugiej połowie XVI w.i w pierwszej połowie wieku XVII dostawiono do niej kolejno: przedsionek, dwie modlitewnie dla kobiet i dom zarządu gminy, wspólnie z którym synagoga tworzyła centrum religijno-administracyjne gminy żydowskiej na Kazimierzu. Przed I wojną światową i po jej zakończeniu synagoga poddawana była wieloetapowej restauracji, prowadzonej w latach 1904, 1913 i 1923 wg projektu Zygmunta Hendla. W latach II wojny światowej była użytkowana przez Niemców jako magazyn, a jej wyposażenie uległo zniszczeniu i rozproszeniu. Pod koniec 1944 r. runęło sklepienie synagogi, być może zniszczone świadomie. W latach 1956–1959 budowla została odrestaurowana i zarazem przystosowana do pełnienia roli muzeum. Na podstawie porozumienia zawartego 30 X 1959 r. pomiędzy Żydowską Gminą Wyznaniową w Krakowie a Muzeum Historycznym Miasta Krakowa w dawnej synagodze powstał Oddział Dziejów i Kultury Żydów tegoż muzeum.
Wystawa stała w Starej Synagodze prezentuje najcenniejsze zabytki muzealnej kolekcji judaików związane z synagogą, świętami i obrzędami dorocznymi, życiem prywatnymi rodzinnym.