Pierwsza wzmianka o ratuszu krakowskim, architektonicznym symbolu władzy i potęgi politycznej Krakowa, pochodzi z 1316 r.
W średniowieczu budowla była rozbudowywana, a w połowie XVI w. została znacznie powiększona o część renesansową. Ratusz przetrwał do 1820 r., to jest do czasu jego zburzenia. Ocalała jedynie 75-metrowa wieża ratuszowa, po raz pierwszy wzmiankowana w 1383 r. Należy ona do najcenniejszych zabytków miasta. Ściany wieży zdobi kamienna okładzina składająca się z ostrołukowych arkad i pionowych laskowań. Całość wieńczy barokowy hełm, który zaprojektował architekt królewski Piotr Beber. Od 1967 r. obiekt jest użytkowany przez Muzeum Historyczne Miasta Krakowa.