Kultura rozwiń menu
Serwis używa plików cookies zgodnie z polityką prywatności pozostając w serwisie akceptują Państwo te warunki
Adres: ul.Paulińska 28, Kraków
  • Data:

    2014-08-23 - 2014-08-24

  • Impreza biletowana:

    >

    Bilet normalny: 40 Bilet ulgowy: 25

Organizatorzy:
  • Fundacja Dziesięciu Talentów na rzecz Teatru BARAKAH

Data: 23.08.2014., sobota, 19:00; 24.08.2014., niedziela, 19:00.

Miejsce: Paulińska 28

Twórcy:

obsada: Monika Kufel, Anna Piróg-Karaszkiewicz, Paweł Plewa, Paweł Wolsztyński

reżyseria i adaptacja: Ana Nowicka

autor: Stanisław Lem, muzyka: Maciej Jabłoński, scenografia: Monika Kufel, kostiumy: Kajetan von Kazanovsky, choreografia: Tomasz Foltyn, przygotowanie muzyczne: Ana Nowicka

Bilety: 25/40 zł,bilety można rezerwować: mailowo (rezerwacje@teatrbarakah.com), telefonicznie (887-229-827), za pomocą formularza na stronie www.teatrbarakah.com; bilety można nabywać: codziennie w godz. 10:00-14:00 w biurze teatru przy Paulińskiej 28, za pomocą przelewu (informacje na www.teatrbarakah.com) lub przed spektaklem (jeśli są jeszcze wolne miejsca)

Opis:

Teatralna wersja „Dyktand" Stanisława Lema to artystyczne wyzwanie – zarówno na poziomie scenicznej adaptacji, jak i aktorskiego wykonania. „Dyktanda" to krótkie opowiastki, utrzymane w żartobliwym tonie, często przesycone czarnym i absurdalnym humorem. Pierwotnie pisane były przez Lema jako ortograficzne sprawdziany dla jego siostrzeńca – pełny tytuł to „Dyktanda, czyli... w jaki sposób wujek Staszek wówczas Michasia – dzisiaj Michała – uczył pisać bez błędów". Nagromadzenie słów mogących sprawiać ortograficzne trudności w pisaniu przekłada się tutaj bezpośrednio na poziom akustyczny całego tekstu, jego brzmienie staje się kolejną jego wartością i otwiera nową, czysto sensualną, przestrzeń obcowania z nim. Dlatego właśnie teatr wydaje się idealnym medium dla „Dyktand". Spektakl Any Nowickiej, specjalizującej się w inscenizacjach autorów znanych z zamiłowania do czarnego humoru – Hanocha Levina czy Martina McDonagha – będzie więc próbą przełożenia na język sceny „fantastycznej, czasami okrutnej" – jak pisał Jerzy Jarzębski – wyobraźni Lema. Dyktandom zresztą, zauważa dalej Jarzębski, bardzo blisko do rysunków i tekstów klasyka czarnego humoru, Rolanda Topora.

Sceniczna wersja „Dyktand" będzie polską prapremierą i okazją do przypomnienia nieco zapomnianych już dzisiaj, opublikowanych zresztą po raz pierwszy dopiero w 2001 roku, tekstów autora „Solaris". „Dyktanda" łączą absurdalną, momentami surrealistyczną dezynwolturę Lemowskiej wyobraźni z językowym – nie tylko ortograficznym – rygorem. Te dwa motywy, ich współistnienie i wzajemne przenikanie się w przestrzeni sceny stanowić będą główny wyznacznik przygotowanej przez Anę Nowicką inscenizacji. Zmierzenie się z „Dyktandami" w teatrze będzie miało wszelkie znamiona innowacyjności rozumianej nie tylko jako „wystawienie" tekstu pierwotnie pisanego w zupełnie innym celu, ale też jako poszukiwanie nowych teatralnych znaków zdolnych zawrzeć w sobie żywioł wizyjnych obrazów i językowej precyzji Stanisława Lema.