górne tło

Wikarówka

Budynek zwano dawniej Domem kapitulnym po Koniecpolskim lub Domem wikariuszów zamkowych; obecnie znajdują się tu mieszkania kleru katedralnego i urząd parafii wawelskiej.

Pierwotnie własność królewska, w 1441 r. przekazana przez Władysława Warneńczyka Janowi z Koniecpola, kanclerzowi wielkiemu koronnemu, a następnie przez jego żonę podarowana Kapitule krakowskiej. Budynek gruntownie przebudowano w 1522 r. W 2 połowie XVI w. został rozbudowany. Odnowiony i przebudowany w 1889 r. przez architekta Antoniego Siedeka; m.in. dodano drugie piętro i wzniesiono wieżyczkę z nową klatką schodową. Na piętrze wykusz nadwieszony na kroksztynach, z herbem Belina, z 1 połowy XVI w. Zachowała się część XVI-wiecznych kamiennych obramień okiennych.